„Humans” to nowy brytyjski serial sci-fi, który świetnie uchwycił wpływ sztucznej inteligencji na emocjonalne życie społeczeństwa w rezultacie zacierania się granic między ludźmi, a maszynami. Solidny scenariusz, ciekawa historia i temat na długie dyskusje to na pewno pozytywne strony 8-odcinkowej serii. Ale nie wszystko wyszło tak jakbyśmy tego oczekiwali. Oceniam i podsumowuję pierwszy sezon bez spojlerów.
Większość moich ulubionych wokalistów urodziła się w sierpniu (czyli są spod znaku Lwa), więc przyszedł czas na świętowanie 48. urodzin Serj Tankiana z System of a Down! Życzmy mu wiele zdrowia, radości, nowych inspiracji (szczególnie związanych z SOAD) i po prostu – Wszystkiego Najlepszego!
Dwa lata temu przybliżałam sylwetkę jego osoby (LINK), rok temu oglądaliśmy jak zmieniał się na przestrzeni lat (LINK), a w tym roku posłuchamy go w najlepszych gościnnych występach. Czyli podtrzymuję tradycję odkrywania kolejnych twarzy Serja. Jak wiemy, nie boi się eksperymentować z gatunkami muzycznymi oraz różnymi artystami i zawsze potrafi czymś zaskoczyć… a nawet zaszokować. Więc przyjrzyjmy się, w co też nasz drogi Serj „wplątał się” przez te wszystkie lata!
Tony Iommi – „Patterns” (album „Iommi”)
Co się stanie, kiedy Black Sabbath spotka się z System of a Down? TO! „Patterns” to niesamowita i bardzo charakterystyczna gitara Tony’ego Iommiego oraz niezwykły wokal Serja Tankiana (w dawnym stylu). Jeden z najcięższych utworów, w jakich zaśpiewał nasz solenizant. I nie wiem, może to już moje takie zboczenie, ale „Patterns” brzmi momentami trochę grunge’owo (ten refren!). W każdym razie – świetny numer!
“BreakingTV” to nowy pomysł na urozmaicenie wpisów na blogu. Przypomina on formatem „BreakingTheme”, gdzie chodzi o propozycje muzyczne związane z wybranym tematem. Tutaj będą pojawiać się utwory wykorzystane w serialach, które oglądam na bieżąco lub kiedyś wpadły mi w ucho.
Dzisiejsza propozycja „BreakingTV” będzie dość uboga, bo w porze letniej oglądam mało seriali, więc rzadko pojawiają się ciekawe propozycje. Zabawa rozkręci się od września, kiedy większość tytułów wróci do ramówki.
Lera Lynn – Lately & My Least Favorite Life
Serial: True Detective 2×08 i 2×01
Premierowo zaczniemy od kolejnej wspaniałej piosenki Lery Lynn, która tak cudownie śpiewa w niedawno zakończonym drugim sezonie „True Detective”. Amerykańska wokalistka w 2014 roku wydała płytę „The Avenues”, która otrzymała wiele pochlebnych recenzji i znalazła się w kilku rankingach na Najlepszą Płytę Roku. Ale zdaje się, że to serial przyniesie jej prawdziwą sławę.
Moim skromnym zdaniem to właśnie jej muzyka, skomponowana wraz z producentem T Bone Burnettem, nadała ten wyjątkowy, duszny klimat „True Detective”. Szkoda tylko, że druga seria nie nawiązała poziomem do pierwszego sezonu, który tyle namieszał rok temu (chociaż zgadzam się z nagrodą Emmy dla „Fargo”!). Mówi się trudno. Ważne, że przyniósł nam kilka genialnych utworów od pani Lery! „Lately” mogliśmy posłuchać w finale, ale na moje szczególne wyróżnienie zasługuje jeszcze „My Least Favorite Life” – uwielbiam!
Wczoraj do Internetu trafiły dwa single moich ulubionych zespołów. Zapowiadany od miesiąca „Speed of Light” Iron Maiden oraz „Black Cadillac”, który niespodziewanie udostępnił zespół Shinedown. Mam różne odczucia wobec nich. Oczywiście nie trzeba się zgadzać z moją opinią, bo o gustach się nie dyskutuje. Ale mam potrzebę wyrażenia swoich myśli na ich temat i oto one!
Wow, Hansi Kürsch obchodzi dzisiaj swoje 49 urodziny! Wokalista Blind Guardian jest obdarzony przepięknym głosem o niezwykłej skali i fascynującej barwie, która zmienia się niemal w każdym utworze, który wykonuje. Podejrzewam, że to efekt zabawy z overdubbingiem na przestrzeni lat, który pozwolił mu na rozszerzenie możliwości swojego „instrumentu” muzycznego, jakim jest jego wokal. Niesamowity głos Hansiego jest jednym z moich ulubionych, obok Bruce’a Dickinsona, Brenta Smitha, Michaela Stipe’a, Layne’a Staleya, Sully’ego Erny czy Serj Tankiana.
Zresztą to przez ten wokal odkryłam Blind Guardian. Usłyszałam „Battlefield” i z ciekawości chciałam zobaczyć, jak wygląda ten facet, co tak wspaniale śpiewa. Albo inaczej – czy śpiewa z chórem, a jak nie to jak mu wychodzi śpiewanie samemu i jaki ma naprawdę głos. Jakoś nie mogłam uwierzyć, że jeden wokalista może sobie poradzić z takim epickim utworem. A jednak może! I za to darzę Hansiego Kürscha ogromnym szacunkiem.
Dlatego z okazji święta Hansiego postanowiłam wybrać kilka utworów, w których zachwycam się tym wspaniałym wokalem (w tamtym roku przybliżałam jego sylwetkę LINK). Życzmy naszemu drogiemu bardowi wszystkiego najlepszego! Zdrowia i kolejnych inspiracji muzycznych! I wszyscy razem odśpiewajmy woodstockowe STO LAT!!
Tradycją już się stało, że na blogu obchodzimy kolejne urodziny Bruce’a Dickinsona! Wokalista Iron Maiden przechodził niedawno ciężki okres w swoim życiu. Na szczęście pokonał raka, a teraz zbiera siły na nadchodzącą trasę koncertową w ramach promocji nowego albumu „The Book of Souls”, która ujrzy światło dzienne 4 września.
Chwile grozy już minęły, więc możemy teraz cieszyć się z 57 urodzin przesympatycznego Anglika, wspaniałego wokalisty, pilota samolotów, ostatnio częściej jednak właściciela linii lotniczych, szermierza, pisarza, itd. itd. Można by wymieniać długo, ale lepiej poczytać to, co już pisałam podczas poprzednich urodzin (55 i 56). Dzisiaj na wesoło uczcimy jego święto! Odśpiewajmy zatem głośne, woodstockowe „Sto lat!” i życzmy Bruce’owi dużo zdrowia!
Bruce Dickinson – Funny Moments
Zabawna kompilacja filmików z Bruce’m. Telefon do mamy jest rozbrajający! Popłaczecie się ze śmiechu!
I w tym roku nie udało mi się pojechać na Przystanek Woodstock do Kostrzyna nad Odrą. Znowu zadecydowały względy finansowe, a także tegoroczny skład muzyczny, który nie spowodował u mnie wyrzutów sumienia, że ich nie zobaczę. Teraz mam trochę inne zdanie na ten temat.
Na szczęście z pomocą Internetu i kanału Kreciola TV na youtube, mogłam pooglądać i posłuchać kilku koncertów, z których odbywała się transmisja na żywo. Łączyłam się, zatem duchowo z Woodstockiem. Jasne, że to nie to samo, co być na miejscu, ale jakaś cząstka tej wspanialej woodstockowej atmosfery przeniknęła przez łącza internetowe i mnie też się udzieliła.
