Recenzja: The Walking Dead #170 (Żywe Trupy)

Po przejściowym rozdziale sprzed miesiąca „The Walking Dead” powoli zaczyna się rozkręcać. Emocje wzrosły, gdy nasi bohaterowie na dobre opuścili kontrolowane przez nich bezpieczne tereny, aby dotrzeć do nowej społeczności, a na światło dzienne wyszły głęboko skrywane tajemnice. Ale najbardziej cieszy to, że powrócił klimat grozy, którego już od dawna nie zaznaliśmy w tym komiksie.

Recenzja: The Walking Dead #169 (Żywe Trupy)

Nowy zeszyt „The Walking Dead” tym razem nie zachwycił, ale tak to już jest z rozdziałami, które pełnią rolę wprowadzających do nowej historii. Dlatego też brak w nim jakiejkolwiek akcji. Jednak w zamian otrzymujemy kilka emocjonalnych i pełnych napięcia rozmów związanych z ostatnimi dramatycznymi wydarzeniami, które miały miejsce w komiksie.

Recenzja: The Walking Dead #168 (Żywe Trupy)

Rozdział 168 The Walking Dead można określić jako teatr jednego aktora. Negana można kochać lub nienawidzić, ale kiedy przychodzi do negocjacji w pełnej napięcia sytuacji jest wręcz niezastąpiony. I mimo, że nowy numer komiksu Żywych Trupów, najprościej mówiąc, został przegadany to czyta się go z najwyższym zainteresowaniem.

Recenzja: Dunkierka

W swoim najnowszym filmie Christopher Nolan udowadnia, że nie potrzeba hektolitrów krwi czy widowiskowych, makabrycznych sekwencji, aby dobrze ukazać horror wojny. Jego „Dunkierka” pokazuje inną, mniej bohaterską stronę walk, ale uzyskuje ten sam wstrząsający i wciskający w fotel efekt.

Recenzja: Spider-Man: Homecoming

Spider-Man po debiucie w „Kapitanie Ameryce: Wojnie Bohaterów”, gdzie nieco skradł film, w końcu otrzymał swoje przysłowiowe pięć minut w „Spider-Man: Homecoming”. I co tu dużo mówić – ta młodzieżowa komedia wypełniona akcją to znakomita rozrywka na wakacyjny wieczór, która sprawi mnóstwo frajdy nie tylko fanom superbohaterskiego kina spod znaku Marvela.

Relacja: Przystanek Woodstock 2017

Mówi się, że na Przystanek Woodstock nie przyjeżdża się tylko dla muzyki, ale przede wszystkim dla wspaniałej, niepowtarzalnej atmosfery, którą tworzą uśmiechnięci, pozytywnie zakręceni ludzie. Po kilku latach w końcu i ja poczułam na własnej skórze, jak to jest bawić się na tej legendarnej, trzydniowej imprezie w Kostrzynie nad Odrą. Z całym przekonaniem stwierdzam, że w tych słowach nie ma ani odrobiny przesady i nie mam wątpliwości, że Przystanek Woodstock jest najpiękniejszym festiwalem świata!